فضفضه مع ورقه

السلام عليكم ورحمه الله وبركاته

عندى عاده عجيبه

بس برتاح لما بعملها

بجيب كشاكيل المحاضرات والسكاشن

وأقعد اكتب فيها سواء حاجة مضيقانى

او خاطره جت على بالى او حاجة حصلت وبفكر فيها كتير





بصراحه لو حد فتح كشاكشيلى هتفضح بس بلحق نفسى

وبعد ما احس انى طلعت كل مخزون الكلام من جوايا

بقطع الورق وساعات أحتفظ بيه كام يوم وبعدين اقطعه

منعا للمشاكل ولانى مبحبش حد يعرف حاجة عنى الا قليل اوى من البشر





تقوليلى ايه لازمه الكلام دا ...

اقولكم انى ملقتش راحه زى راحتى لما بحكى مع ورقه

اه بحكى مع ورقه كل اللى شغلنى كانت حاجة تفرح

او تزعل حاجة تبسط او تجرح مش مهم بس احكى وخلاص

حتى افكارى واحلامى حتى حوارى مع الناس اللى بحبها ولو

كان كلامى معاهم شغلنى بحكيه لورقتى








هى من قله الناس؟؟

لا مش من قله الناس بس من قله السميعه

هتقوليلى مفيش اكتر من الناس والناس مش بتبطل رغى

فى كل مكان فى النت او المواصلات او فى اى مكان

وفى اى مناسبه تلاقيهم مش مبطلين رغى

دا حتى فى المآتم مش بيبطلوا

رغى يا مؤمنه :)





هرد عليكم انى انا لما احب احكى أحب احس ان كل حواس اللى بحكى ليه

معايا سمعنى شيفنى متخيل موقفى مش شاغل باله بحاجة تانيه مش هقول مستمتع

بس على الاقل ودا اضعف الايمان مهتم




فى فرق كبير انك تسمع وانت ماسك كيس لب وبتتسلى وانك مركز ومتخيل وحاسس

باللى بيحكيلك ولو حتى بيحكى حاجة عاديه احس بمشاركته معايا








دا على اساس انها مشاكل عسكريه خاصه بمستقبل البلد
برضوا




هقولكم لا بس خاصا بيا انا وبمستقبلى انا مع الشخصيه دى

ومع المشكله دى وازاى تتحل لو كانت مشكله لا قدر الله

او حتى فضفضه عن شىء عادى






انا واحدة مبحبش ارغى لمجرد الرغى الا فى بعض الاوقات

لما احس انى انهيت كل اللى ورايا بقى مهم وعندى وقت فراغ انى

اهيس بقى واعيش اللحظه خاصا مع الناس اللى كل كلامهم تافه

وكلام كله مش فى وقته بتخنق بسرعه وبسكت

وبفضل مستمعه وبس


اما لما أحس ان فى شىء شاغل بالى وتفكيرى

مش بيجيلى نفس ارغى الا لما افضى اللى جوايا






هتقولوا ليا معقده وبتكبرى الامور اوى ايه دا انتى صعبه اوى


بالعكس انا سهله جدا جدا

فى نظركم معقده

معقده معقده بس محسش انى بتطفل على حد لما احكى ,

كتير بيقولوا ليا هو احنا لازم نشد الكلام منك بالعافيه

ما تتكلمى على طول ؟؟؟





اقولهم لازم احس ان اللى بكلمه مستعد يسمع ,فاضى يسمع

متحمس انها لو مشكله تتحل لو كلام مهم

يتسمع صح نتناقش فيه صح

مش لمجرد تفريغ شحنه الكلام اللى جوايا وبس




وعن نفسى بحب الصمت جدا بس بيبقى صمت خارجى

اما الداخلى بيبقى فى كلام كتير وحوارات كتير اوى اوى :)

بيكفينى الابتسامه على الكلام اللى بسمعه

وبالى مشغول بكلامى اللى جوايا

بس مفيش حد قادر يطلعه





متعبه انا صح؟؟؟


بس لسه عايشه والله D:

ولو كانت دى حياتى وكنت اتمنى يكون فيها ناس كتير

فبعدى عن الناس من غير ما أكون كشفت ليهم كل ورقى

أفضل من بعدهم بسبب انهم مش مستحملنى فى حياتهم

او زهقانيين منى وانا مبحبش حد يزهق منى ابدا

لانى بمنتهى البساطه

مبحبش انصاف الحلول ابدا





كلمه أخيره بسيطه لذيذه ظريفه ...

طول ما انت سايب الباب مفتوح على مصرعيه

يبقى عمرك ما هتحس بحبك اتجاه حد معين

لانك ممكن وأنت فاتح بابك حد عزيز يخرج منه

ومتحسش بيه ويدخل غيره يحل محله

وفجاه تلاقيك خسران حد عزيز عليك

وانت اللى خسران مش هو لانك انت اللى ضيعته





كن اجتماعى ولكن حافظ على من تحب الاجتماع بهم

والتحدث اليهم وحاول أن تقدر مشاعر غيرك

وألا تجرحهم وانتبه أن ربما لفظ يقربك من الناس ورب الناس

وأن لفظ يبعدك عن الناس ويبعدك عن جنه رب الناس



دمتم فى سعاده وهناء

سلامى

:)